KARA EYLÜL
12 Eylül 2023 13:09
O Eylül benim hayallerimi çaldı. Umutlarım vardı yarına dair... Hayallerim vardı Spil Dağı’ndan büyük! Bir de sevdalarım vardı da o sevdalar peşindeydim.
Manisa'da Ulu Park’ta “Sevgili” ile karşılıklı oturup çay içemedim, bir sohbet edemedim. Garsona “İki çay” diyemedim! Sevdalandım ama sevdamı sevgiliye söyleme, anlatma fırsatı vermediler. Bayrağıma, vatanıma, milletime sevdalıyım dedim; suçlusun dediler!
O Eylül benim hayallerimi çaldı.
Oysa darbeye heves edenler çoktan yapmıştı planlarını...
Bir sağdan, bir soldan derken ve darbeye zemin hazırlarken; yangının tam ortasında buldum kendimi. Anamın duaları, babamın gayreti engel olamadı zulme, karanlığa...
Nefes bile aldırmadılar!
Hayallerimin tam ortasına girip katliam yaptılar.
“Kardeş kavgası” dediler adına ve aynı kurşunla intikamlar alıp halkı ikna etme gayretine girdiler.
Aslında Kenan ve taifesi başarılı oldu emellerini gerçekleştirmede... Bir de işbirlikçileri, bir de bananeciler başardık sandılar!
Bana dokunmayan yılan hesabı balkondan seyredenler, suya sabuna dokunmayanlar, darbeyi meşru sayanlar, darbecileri haklı bulanlar bile yıllar sonra gerçeği anladılar ama artık çok geçti.
Benim hayallerimin içine kan bulaştı. Acı karıştı.
Gün geldi rüyalarıma bile müdehale etmeye başladılar.
Kurşunlar, bombalar kulaklarımdan, beynimden çıkmaz oldu. En verimli çağlarım acılarla iç içe, kol kola oldu.
Annemin gözyaşları hiç eksilmedi, dinmedi...
Babamın acısı yüreğinden hiç çıkmadı, sönmedi...
O kara eylülde ben gençliğimi bıraktım.
Sevgilimi bıraktım Manisa sokaklarında...
Kardeşim vardı; düştüğümde kaldıran, koluma giren, gözyaşımı silen, dağ gibi kardeşimi pusu kurarak şehit ettiler.
O kara eylül benim evimi yıktı, yuvamı dağıttı.
Gözlerimin ferini aldı...
Sultan Kız’ın ak hayalleri kırmızıya boyanınca, bir nesil kaybolunca, yangın yerine dönünce hanelerimiz ve de benim dizlerimin bağını koparınca Kenanlar; acılar hep bizde kaldı.
Kara Eylülleri hiç unutmayacağım. Bir de Kara Eylüllerde darbeye zemin hazırlayıcı Amerikan uşaklarını...
***
Oysa şimdi o Kara Eylülün üzerinden 43 sene geçti ve geldiğimiz nokta; hazin ve acı...
Ne diyelim; hesap mahşere kaldı...
Benim sırtıma basıp da rant, makam ve mevki kazananlara söyleyecek çok sözüm yok!
Binalarına benim Şehit Kardeşimin fotoğrafını asıp da öncesini ve sonrasını yok sayanlar ile hesabım mahşere kaldı.
Annemin gözyaşını görmeyenlerle hesabım mahşere kaldı.
“Bıktım şu eski ülkücülerden” diyerek bizleri hor görüp de en büyük makamlarda oturanlarla hesabım mahşere kaldı.
Bir Kara Eylül, bir de Kara Eylülden nemalanıp sadece edebiyatını yapanlar benden değil!
O Eylül benim gençliğimi ve geleceğimi çaldı.
Unutmayacağım... Unutmayacağım...
KÖY OKULLARI AÇILSIN
KARA EYLÜL " 12 EYLÜL 1980 İHTİLALI"
